“Waar is de lego mam?” “In de vrachtwagen”
“Waar is het droogrek?” “In de vrachtwagen”
“Enneh mijn duster dan?” “In de vrachtwagen”
“Waar zijn de skibroeken?” “In de vrachtwagen”

Eigenlijk heb je best veel spullen nodig, meer dan dat er in een auto met dakkoffer kan. Veel staat dan op een pallet te wachten met als bestemming Korce.

De vuurdoop, of beter gezegd de ‘ijsdoop’ ontvingen we vandaag. Een kacheltje, in de vorm van een grote blikken schoenendoos, kan niet de hele nacht alles verwarmen. En als je dan gaat slapen en de thermometer op 0-graden staat, weet je dat het ook niet veel warmer gaat worden. (’ s Nachts vroor het -10 graden.)

Het goede nieuws is dat we het ’s nachts wel warm hadden, Wij hadden elektrische leen-dekens, onze eigen elektrische dekens lagen in de ….) De kruikjes pasten gelukkig wel in de auto. Maar als je ’s ochtends je oren voelt kriebelen van de kou en een gevoelige neus hebt, weet je dat het niet warm is. Wederom gaf de thermometer in verwarmde woonkamer 0 graden aan. Op onze slaapkamer waarschijnlijk onder nul.

Strijd om de warmte
Vandaag was een strijd om de warmte. Het schoenendoos kacheltje wilde aanvankelijk weinig doen, mede door het natte verse hout. Na zes aanmaakblokjes, veel geduld en het kloven en verkleinen van het hout ‘s ochtends, lukte het dan toch en kregen we het wat warmer. Buiten was het een ijsvlakte door het vaak ontdooien en aanvriezen van de platgestampte sneeuw.

Kleuters
We voelen ons als kleuters die voor het eerst naar school gaan. Je bent zo afhankelijk van de taal en de kennis en ervaring van anderen. Gelukkig kregen we hulp van Joni en Eduard en hebben we en verkenningsrondje gemaakt. Aan het einde van de middag hebben we een Turks straalkacheltje gekocht. Morgen zullen we kijken of we het wat warmer gaan krijgen, want het nu alweer -6… Wellicht dat we toch gaan kijken voor een goede houtkachel, want dat heeft wel prioriteit 😉

Reageren