Als kind bladerde ik in de sinterklaascadeau catalogus en omcirkelde verschillende keren een koffer met wat kindergereedschap erin*. Ik heb em nooit gekregen of van mijn gespaarde geld gekocht, maar wilde graag als kind timmeren. Mijn vader had toen twee linker handen (sorry pa) en weinig gereedschap. Op mijn 15e timmerde ik mijn eerste kast voor mijn gekochte stereo van mijn krantengeld. Dat deed ik onder begeleiding van een ervaren hobbyist. Daarna werd het stil…

Toen we trouwden belanden huishoudelijke klussen op mijn bordje als man. Van mijn handige timmerman zwager leerde ik veel, en ik leende gereedschap van mijn schoonvader waarvoor veel dank. Eerst als assistent met het aangeven van de hamer en ander gereedschap en later bij probeersels met mijn eerste groene accuboor.

Ik kon het aardig, maar had nog wel drie ‘schroefbewegingen’ nodig. Schroef erin, foutje, eruit en dan er weer goed in. Langzamerhand spaarde ik mijn gereedschap bij elkaar en toen de kinderen kwamen, timmerde ik vaker en grotere projecten. Met name voor de kinderen: een commode, bed, noach-wiegjes of kast. Vaak door het hergebruiken van gevonden materialen. Momenteel ga ik nog een stapje verder, door het maken van deuren, een trap of een verdieping in een huis bij een arm gezin. En wat zal er nog meer volgen?!

Afgelopen weekend heb ik dit verhaal gedeeld met andere mannen. Door het vertellen over mijn hobby, hoe het is begonnen, maar ook door je te focussen, samen te werken en te willen leren. Vaak zijn we bang voor het onbekende, maar ik heb geleerd (en leer nog steeds) dat je soms gewoon moet doen en aanpakken. Ik hoop dat dit timmer-talent-verhaal je mag stimuleren om jouw talenten, door God aan jou gegeven, meer te ontwikkelen en te gebruiken tot Zijn eer!

* Toevallig had ik een kindergids hier liggen en de kinder-DIY-koffer (Do It Yourself) staat er nog steeds in, waarschijnlijk al 25 jaar 😉