Twintig uur hadden we geen elektra in huis en dan ontdek je dat elektra wel handig is, want zonder elektra geen water (elektrische pomp) of ovenmaaltijd.
Het begin gisteren om 16:00 uur toen we van het een op het andere moment geen stroom meer hadden. Nu is dat niet zo’n probleem en gebeurt dat wel vaker. Het was wel wat lastig met eten koken, maar toen het langer aanhield besloten we voor zeven euro uit eten te gaan en een pizzaatje te halen als gezin.
Terwijl het donker werd en overal om ons heen de verlichting aanging, bleef de stroom bij ons uit. Waarom hebben wij geen stroom en de buren allemaal wel?! Navraag bij de stroommaatschappij bleek dat we ’s ochtends naar het kantoortje moesten gaan om daar ‘een klacht’ in te dienen. De avond kwamen we door met wat kletsen en een avondwandelingetje.
Na een heerlijke nachtrust, fietste ik ’s ochtends vroeg naar het energie-kantoor. In een lange gang mocht ik een deur kiezen waarvan ik dacht dat ik het meest succes had. En de eerste deur was gelijk raak. Nadat ik was uitgenodigd door de secretaresse mocht ik binnenkomen, waar de meneer mij wees op een sticker op de deur dat je niet zomaar naar binnen mocht. ‘Oké… Zal ik buiten wachten op de gang?’, ‘nee dat hoeft ook weer niet, kom zitten…’
Ik deed mijn beklag dat alle huizen om mij heen stroom hadden en wij niet. Hij noteerde mijn adres en gegevens en belde met een van zijn zeven(!) tafeltelefoons, naar een collega die storingsdienst had. Toen vroeg hij wat mijn hobby’s waren en wilde met mij connecten op facebook. Hoezo werk en privé gescheiden houden?!
Om elf uur nog maar eens even gebeld, nee, hij was druk. Mijn collega adviseerde om nog maar eens langs te gaan en het argument van ’20 uur geen stroom en een vrouw en vier kindertjes’ in de strijd te gooien. Zo gezegd, zo gedaan en dat werkte. Na tien minuten werd ik al gebeld en kwam de monteur in een hoogwerk vrachtwagentje aangereden. Per fiets loodste ik hem door de straatjes naar ons huis.
Daar aangekomen, vond hij het maar vreemd. Er was wel spanning, maar geen ‘nul’, omhoog in de paal zat het goed. De meter buiten was goed, maar tussen de buitenmeter en de stoppenkast binnen was het niet goed. Maar hij kon niets vinden. Totdat hij in de garage aan een kabel trok en bleek dat er één draad van de hoofdleiding was doorgebeten, waarschijnlijk door een muis of iets dergelijks met een reden.
Hoewel zijn verantwoordelijkheid reikte tot de buitenmeter, hielp hij toch om binnen en in de garage het euvel te verhelpen. Wat een service! We waren blij dat de stroom het weer deed. Het ontdooide brood hebben we aan de kippen gegeven, die dat niet erg vonden.
Maar even later bleken we weer geen stroom te hebben. Hè?! Bleek dat de hele straat geen stroom had en tien minuutjes later hadden we, net als de buren stroom.
Al met al weer een avontuurtje erbij en zijn we dankbaar voor de stroom! Want als je iets een tijdje niet hebt of kan, besef je opnieuw de waarde ervan.
