We zijn terug uit Albanie, maar gisteren kregen we een geboorte app-je met veel impact.

In de afgelopen Albanie tijd heb ik (ja:ro) veel samengewerkt met Albert. Zo hebben we samen soepkeuken gedraaid, hielp hij met (kerkelijke) activiteiten en liet ik regelmatig toeristen bij zijn gezin thuis eten via het opgezette programma restaurant@home. Hij was opgegroeid in een weeshuis, hij werkte daar tijdelijk en in het weeshuis hebben we ook nog een project gedraaid. Hij is jong gelovig, heeft een groot gevoel van humor en is een gangmaker.

In verwachting
Zijn zoontje Eri trok een beetje op met onze jongste zoon S:las. Zijn vrouw was in verwachting, maar helaas voor ons was de uitgerekende datum na ons vertrek uit Albanie. Erg jammer voor Fran(cien want ze had graag gekraamd bij dit gezin. Ze waren helemaal in de wolken, want ze zouden een meisje krijgen. Ideaal, want een Albanees gezin heeft 1 jongen en 1 meisje. (Dat is ook een reden waardoor veel kinderen worden gedood in de baarmoeder cq worden geaborteerd)

Foutje bedankt
Via familie hadden we roze kleertjes gegeven voor de eerste maanden na de geboorte en ze waren er helemaal blij ermee. Na zeven maanden zwangerschap bleek opeens dat de dokter een foutje had gemaakt tijdens een vroegere echo. Het bleek toch een jongen te zijn. Vader kon er hartelijk om lachen, en het Albanese gezegde ‘Wat kan je eraan doen?’ werd toegepast.

Bidden voor de bevalling
Voordat we vertrokken hadden we nog een bedrag achtergelaten, zodat ze daarvan een gedeelte van het ziekenhuis konden betalen vanwege de geplande keizersnee. Gisteren kregen we een appje, of we wilden bidden voor de moeder omdat de operatie aan de gang was. Zo gezegd zo gedaan en in onze gedachten en gebeden waren we met hen.

Verwonderd bericht
Twee uur later kregen we foto’s doorgestuurd van vader, de baby en ‘grote broer’. Erg vertederend, maar het volgende app-je maakte me sprakeloos. Zijn naam was namelijk ‘Jari’, vernoemd naar mijn Albanese naam. Dat wilde het echtpaar graag omdat hij mij een goede vriend vond, dat we samen konden dienen en helpen en de goede tijd die we samen hadden gemaakt wilde herinneren.Wat een eer…

Andere vernoeming
Ik weet dat een collega-zendeling van de GZB in Afrika ook vernoemd werd. Zijn achternaam ‘Schaafsma’, werd de voornaam van een jongen. Maar de naam was in Malawi moeilijk uit te spreken, zeker met een sch-klank en het werd al snel ‘skafsma’. Een ander Afrikaanse babynaam was ‘bike’, een naam die je op z’n Engels moet uitspreken. De ouders wilde graag een fiets, maar konden die niet betalen, vandaar de creatieve naamkeuze van de pasgeboren baby.

Wie ben ik
De vernoeming maakt mij enorm dankbaar, blij, trots en nederig. Wie ben ik dat ik vernoemd mag worden? Het voelt als de kers op de taart na het helpen, dienen, organiseren, uitreiken tijdens mijn Albanie tijd. Ik hoop dat ik ooit mijn naamgenoot een keer in levende lijve mag ontmoeten en bid voor het uitgebreide gezin, het herstel van de moeder en de opvoeding.