Bij het schrijven voor een werkkrant, mocht ik een artikel schrijven over creatieve sollicitaties. Op internet struinde ik wat af, maar ik herinnerde me ook mijn postduif-sollicitatie bij een reclamebureau in 2008.

Nadat mijn marktplaats advertentie ‘duif te leen gevraagd’ geplaatst was, kreeg ik al na tien minuten een mailtje van een duivenmelker in de buurt. Ik mocht zijn duif lenen voor een alternatieve, creatieve sollicitatie. Nadat de duif met doos was opgehaald, heb ik thuis om de poot van de duif een bandje gedaan. Daarop was een internetlink gemaakt naar een online fotoalbum waarop meer over mij en de open sollicitatie stond.

Vervolgens werd de duif, inclusief bijpassende pakbon, afgeleverd bij het creatieve reclamebureau waar ik een sollicitatie naar toe wilde sturen. Daar keken ze enigszins verbaasd op van een duif die bezorgd was. Ze konden hartelijk lachen om de boodschap en lieten de duif dezelfde dag nog los. Deze vloog toen terug vanuit Zeewolde naar Nijkerk.

Helaas was de persoon aan wie de brief gericht was op vakantie. Zodoende was de impact van de ‘geposte duif’ niet voldoende. Ik kreeg dan ook slechts een mailtje dat ik regelmatig op de website moest kijken voor actuele vacatures.

Achteraf had ik meer kans gemaakt als er een bestaande vacature was. Hoewel het geen gesprek of resultaat heeft opgeleverd had ik ontzettend veel plezier in het proces rondom het verzenden van de duif. Tien jaar na dato levert het een mooi blogwaardig avontuur op.