Vanochtend opende ik mijn mailbox en schrok. Een vriend waar ik een tijdje geleden over schreef, had het op z’n zachts gezegd niet naar zijn zin op het werk. Vanochtend las ik in een e-mail: “Hij had het er vanaf het begin niet naar zijn zin en toen ze besloten om hem cursussen aan te bieden wilde hij zelf aangeven dat hij het niet zo naar zijn zin had. Dus donderdag vertelde hij het en hij kon gelijk zijn tassen pakken. Met andere woorden… hij zit nu thuis. Wel even een verandering.”
Eerlijkheid en trouw worden niet beloond. Ik vind het echt ontzettend sneu dat hij in een dik jaar tijd, net in Nederland, twee negatieve werkervaringen heeft. Terwijl het echt een topper van een werknemer is. Mijn blog wil ik gebruiken om een oproep te plaatsen:
Een fantastische betrouwbare en loyale collega zoekt werk. Hij heeft een schat aan internationale ervaring. Spreekt en schrijft vloeiend Engels. Hij zoekt een sales- of marketingachtige functie in de buurt van Amersfoort. Weet je wat, weten jullie medecollega’s wat, reageer, dan kan hij weer zo snel mogelijk van de straat en aan de bak.
