Morgen hebben we een bruiloft van een vriend van me die gaat trouwen. Hij is tevens de laatste van de vier vrienden die gaat trouwen. Elke bruiloft verzorgen we een nummer op de wijs van ‘Het is een nacht‘. Ik was de eerste die trouwde, toen zongen m’n drie vrienden:
We zitten hier samen, zijn vrijgezel.
T’ is hopeloos, kommer en kwel.
Ja gans alleen zitten wij, hier kansloos te saam
Maar ons treft hier, zeker geen blaam.
Want wij zitten niet onder de plak,
En plannen onze afspraken met het grootste gemak.
We hopen dat je je hebt bezint.
Hé Ja/ro, weet waar je aan begint.
En nu zingen we voor de laatste die trouwt:
We zitten hier samen, ons laatste lied.
T’is Geert die trouwt, daarom treuren wij niet.
Studeren in de stad, dat was het begin.
Kraagje, jasje, dasje, je had het naar je zin.
Je haar, altijd goed in model. Klaar voor de soos en het liefdesspel
Maar de tijd, die tikte ook door.
Student zijn was leuk, maar een vrouw die gaat wel voor.
’t wordt vast een grandioos feest met mooi weer en een heilige trouwdienst.
