We kregen de indruk dat zondagochtend een echte uitslaapdag is voor veel Spanjaarden. Er waren maar weinig auto’s op de weg. Aangekomen in A Coruna spraken weinig mensen Engels (en wij weinig Spaans). We hebben een snelle trein (160 km/u) gepakt naar Santiago waar we van 15:00 uur tot 19:00 uur hebben rondgeslenterd.

Toen ik de vele souvenir-stalletjes zag, besef je dat religie big business is. Ik moest denken aan het rovershol uit de Bijbel waar Jezus boos werd en tafels en stoelen omver gooide. Lourdes schijnt nog commerciëler te zijn…

Veel oudere pelgrims maken de camino (=pelgrimstocht) met moderne middelen, met de auto of het vliegtuig. Het meeste genoten we van de mensen die wandelend of fietsend weer en wind trotseerde en nu genoten van hun bereikte doel.

In ’t Spaans leidde een groene priester de internationale mis. Een koor zong mooie liederen en met verschillende gebeden werd er hardop meegeprevelt. De mis werd afgesloten met een eucharistieviering. We hadden meer van de mis in de machtig mooie Baseliek voorgesteld.

In Santiago is het allemaal te doel om de apostel Jacobus. Die ligt daar begraven volgens de legende. Na een half uur wachten in de rij zagen we mensen het vergulde beeld van Jacobus omhelzen, de mantel kussen en zeggen:” Merci sint Jacques…”. Een bijzondere gewaarwording hoe medechristenen hun geloof beleven.

Meer over de camino staat online

Reageren