‘Hoe ver ben je?’, ‘Hoelang moet je nog?’ ‘Houd je het nog vol met die warmte.’ ‘Zo, jij hebt ook een flinke buik.” ‘Waggel Waggel’, ‘O jullie hopen natuurlijk op een meisje.’ ‘Oja je bent natuurlijk niet zo lang, vandaar die dikke buik.’ F’s zwangerschapsbuik is vaak onderwerp in de opening van een gesprekje.
Vrouwlief wordt wel eens moe van al die opmerkingen over haar buik. Momenteel is ze gelukkig niet depressief, wat soms een fase in de zwangerschap kan zijn, maar soms zou je wel eens de mensen willen zeggen wat je echt denkt. “Hou toch eens op met dat gezeur, of zeg gewoon eens helemaal niks en laat mij mijn buik hebben zoals die momenteel is.”
Maar ja als niemand er wat van zegt, is dat ook weer zowat. Kortom, ‘de buik’ een gespreksonderwerp waar sommige mensen niet omheen kunnen, maar wij vinden het niet erg als mensen oud en vertrouwd beginnen over het weer.
Serieuze leerling: “Juf hebt u een baby in de buik?! Fran(ien: “Nee ik heb een bal in geslikt!” Een dag later, Fran(ien tegen leerling: “Dat van gisteren was een grapje hoor”, Leerling “Tuurlijk, ik weet echt wel dat u in verwachting bent!”
