20131128 scheidenHet feest is afgelopen. De laatste kinderen worden thuisgebracht. In de auto keert de stilte langzaam weer. Op de achterbank het feestvarken met zijn allerbeste vriend. Moe en verzadigd van hun spel. “O ja dat is waar,” zegt het vriendje. “Ik ben dit weekend bij mijn vader.”

Verbazing bij de jarig. “Ja, ik weet het ook niet precies. Mijn vader woont een poosje alleen. Ze willen kijken of ze elkaar nog lief vinden, geloof ik.” Zijn stem wordt zachter, peinzender, alsof hij tegen zichzelf praat. “En als ik zondag weer terugkom, zie ik hem een hele week niet.”

Een paar dagen later spreek ik zijn moeder. Wat leek op een hecht en sterk verbond ligt aan scherven. Ik weet niet wat ik zeggen moet. Het lijkt een besmettelijke ziekte. De verhalen dringen zich aan me op. Meestal denk ik: ‘Ik geloof dat ik het begrijp.’ Van mij geen opgeheven vinger als een uitroepteken. Hooguit een opgetrokken wenkbrauw als vraagteken. Weet je zeker dat alle mogelijkheden zijn afgevinkt? De marriage course: Ooit ontdekt hoe leuk die is? Praktische boeken over getrouwd zijn: Al gehoord van verschillende liefdestalen? Huwelijkstherapie: Enig idee hoe verhelderend dat kan zijn 1 Korinthe 13: nooit nietig geworden bij het spellen van dit hoofdstuk?

Vervreemden van elkaar. Buitenechtelijk verliefd worden, verslavingen: De hemel bewaren me dat ik mezelf zou verheffen en zou denken: ‘dit overkomt mij niet.’ Er is slechts één ding wat ik niet wil snappen: onwil om aan jezelf te werken. Ik ga niet naar zo’n zielenknijper, en dat soort leeghoofderig geklets. Of, nog erger, in therapie voor de vorm. Om later vromelijk te kunnen zeggen. ‘Ik heb er alles aan gedaan.’ Als je het lef hebt om je huwelijk op de klippen te laten lopen en je kinderen op te zadelen met een levenslang verdriet, heb dan ook het lef om serieus het ontleedmes in jezelf te zetten. Wie ben ik, welke bagage sjouw ik mee, waarom doe ik wat ik doe?

Ik hoor sommigen van u denken: zij heeft makkelijk praten. Maar dat (…) zou u mee kunnen vallen, of tegen. (…) Voor nu even dit; dat stoere joch van zeven, doe hem dit niet aan. Doe hem dit als-je-blieft niet aan.

Bron: column Annemarie uit TV gids Visie, waarin volgende week een vervolg staat.

 

Reageren