Een terugblik op een ziekenhuis week

Wat is er gebeurd?!
Op zondag 10 augustus (S:las verjaardag) ben ik naar het ziekenhuis gegaan en bleek ik heel erg ziek te zijn en had bloedvergiftiging. Mijn bloeddruk was erg laag, m’n hartslag hoog en ik reageerde niet op de drie liter vocht die ik kreeg, waardoor ik naar de IC (Intensive Care) moest.

Hoe heb je de twee en een halve dag op de IC ervaren?!
Toen ik er lag vond ik het heel erg saai en heb de minuten voorbij zien kruipen. Achteraf is het omgevlogen. Je voelt je net een baby omdat je niets meer kan. Om het half uur mocht ik op de po, maar de verpleging kwam altijd met een glimlach binnen om mij te helpen. Een zuster herkende ik nog van de ziekenhuisbevalling van Jos:a, bijna acht jaar geleden…

Was je zelf bewust hoe ernstig de situatie was?
In eerste instantie niet. Het verplegend personeel zag de cijfertjes op de monitor en wist de bijbehorende betekenis. Zelf voelde ik me niet heel erg ziek, terwijl mijn nieren en lever het zwaar te verduren hadden en ik in shock was. Achteraf denk ik; ‘Wat was er gebeurd als ik niet naar het ziekenhuis was gegaan?’, dan had ik het waarschijnlijk niet overleefd.

Zondag nacht ging je in het ziekenhuis, vijf dagen er na werd je ontslagen. En toen…
Ik was best wel onzeker of ik gezond genoeg was om weer naar huis te gaan. Ik heb heel veel geslapen en uitgerust en nu, na een week begin ik mij weer wat sterker te voelen. Sinds vandaag (donderdag 21 augustus) heb ik weer mijn smaak en eetlust weer aardig terug, In het ziekenhuis heb ik heel veel vocht gekregen. Een paar dagen geleden ben ik in 24 uur zelfs zeven kilo kwijtgeraakt aan vocht!

Je hebt een spikkeltjes huid nu…
Ja, dat is een allergische reactie op de antibiotica. Ik ben niet zo van het slikken en vond het niet erg dat ik er eerder met de antibiotica-pillen mocht stoppen 😉

Hoe leven de mensen met je mee?
Met (bloemen)kaarten, e-mailtjes, appjes, sms, bezoek, bloemetjes (onder andere van de kerk), complete maaltijd en lekkere aardbeitjes. Kortom hartverwarmend! Ik hoop dat ik genoeg naar mijn lichaam zal luisteren om te weten wat goed voor mij is tijdens de komende weken / maanden van herstel, want vijf dagen ziekenhuis hakt er best wel in.