Afgelopen weken was er veel aandacht voor de bootvluchtelingen. Wekelijks vertrekken er schepen vanaf de Noord Afrikaanse kust met ‘gelukzoekers’ die in Europa hun leven willen hervinden.

Bootvluchtelingen-gelukLiever dood dan leven in armoede
Deze bootvluchtelingen zou je ook wel martelaren kunnen noemen. Ze hebben zelfs de dood ervoor over om de oversteek te maken. Ze offeren zichzelf op, zodat ze met het verdiende geld in Europa hun familie kunnen ondersteunen en de uitzichtloze armoedespiraal kunnen doorbreken.

Ik ben voor mijn familie vertrokken, ik wil mij voor de familie opofferen. Of ik nu dood ga of niet… Aldus Abda Ashelu (NOS nieuws; minuut 11:03)

eerlijk delenEerlijk delen
Waarom mogen wij wel rijk zijn en ‘moeten’ zij arm blijven. Er is genoeg, alleen de verdeling is niet eerlijk. Het voedselprobleem is een goede spiegel. Terwijl 805 miljoen mensen honger lijden, belandt een derde van de wereldwijde voedselproductie in de vuilnisbak en hebben 1,5 miljard mensen obesitas. Mahatma Ghandi zei het treffend:

‘De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht’

0,7 norm
Terug naar de bootvluchtelingen. In 1970 maakten OESO landen een afspraak om ernaar te streven om 0,7% van hun Bruto Nationaal Product (BNP) aan ontwikkelingslanden te geven. In 2008 haalden slechts vijf landen die inspanningsnorm, waaronder Nederland. Nederland heeft vroeger meer gegeven, maar geeft nu de minimum 0,7 procent. 85 procent van de 34 OESO landen haalt geen 0,7 procent.

En ik denk dat er een link is tussen het de 0,7 norm en de bootvluchtelingen. Rijke landen willen niet hun geld delen en regelen met wetten, handelsembargo’s en belastingen dat zij zelf veel voordeel behalen, ten koste van de arme landen, die woekeren met corruptie, zelfverrijking en wetteloosheid.  Bieden wij geen hulp, delen we niet in onze rijkdom, gunnen wij hen niet het beste, dan komen ze naar ons toe.Wat zou jij doen, als je in hun schoenen stond?!

Particulier geven
En we kunnen het niet alleen afschuiven op overheidsgeld. Ook wij zelf kunnen vandaag de dag met behulp van de belastingdienst schenken aan ontwikkelingsgeld, tot elf procent werkt het zelfs fiscaal in je voordeel. Hoewel christenen nog de meest gulle Nederlanders zijn, kunnen wij nog veel meer geven en halen wij bij lange na niet die tien procent, die Mozes in Leviticus benoemde en in het Nieuwe testament werd onderstreept. Geef blijmoedig ;-), roept Paulus op in 2 Korinthe 9:7.

Pearl Jozefzoon zong het al:

Wij komen om in rijkdom
Terwijl er mensen leven in nood
We houden het op afstand
Maar het komt steeds dichterbij
Hoe miljoenen mensen vragen
Deel jezelf met mij

Vandaar mijn oproep aan mijzelf en jij, die dit berichtje leest:

Deel onbeperkt van je rijkdom en help waar mogelijk!

Wij doen dat in Albanië als zendeling, waar 1/6 van de bevolking in armoede leeft.

Reageren