Vandaag is het zeven jaar gelden dat we niet langer met z’n drieën waren, maar met z’n vieren. El:as zijn verjaardag hebben we relaxt gevierd. ’s ochtends cadeautjes uitpakken en school en ’s middags een kinder-indianen feestje.
We konden het niet laten om een thema aan het kinderfeestje te verbinden en we kozen het thema ‘indianen’. Vier onderdelen hebben we gedaan: 1) wigwam taart eten 2) indianentooi maken en gezicht beschilderen 3) wigwamkleed verven plus versieren met wat eten en drinken en 4) blaaspijp versieren met woldraad en pijltjes schieten op een roos van krantenpapier. Vooral het laatste vonden ze erg leuk om te doen.
Goude oude tijd
Met het pijltjes schieten kwamen jeugdherinneringen naar boven: Vroeger waren katten vogelvrij verklaard en open ramen doelwit als de blaaspijp-bende voorbij liep en de buurt onveilig maakte met de pijltjes. Ik rolde vandaag het ene pijltje na het andere,dat was ik nog niet verleerd. Toentertijd vonden mijn pa en moe de papieren pijltjes slecht voor het milieu. Daarnaast was het dicht-likken van de pijltjes ‘heel erg slecht’ omdat je dan inkt in de mond kreeg, volgens mijn moeder 😉 Enfin, ik heb er mooie herinneringen aan die ik graag met je deel op de verjaardag van El:as!
