Eén van de verhalen die mij als jonge jongen al fascineerde, is het Bijbelverhaal van Ahimaaz uit 2 Samuel 18. Wanneer koning David gedwongen wordt om te strijden tegen zijn eigen zoon, stuurt hij zijn belangrijkste generaal op pad met de volgende opdracht: “Overwin de rebellen, maar spaar mijn zoon”. De generaal trekt ten strijde, maar doodt toch de zoon van de koning en overwint zo het vijandelijke leger.
Nu het nieuws naar de koning gestuurd moet worden, komt Ahimaaz in beeld. In een tijd vóór Whatsapp moest nieuws persoonlijk gebracht worden. En als het om nieuws over Nationale Veiligheid gingen, waren de allersnelste hardlopers beschikbaar. Ahimaaz was de allersnelste. Maar tegen zijn zin in wordt niet hij, maar iemand anders gestuurd. Wanneer hij voor de derde keer aandringt bij de generaal om te mogen gaan, spat zijn passie bijna van de bladzijde:
“Laat mij gaan. Ik ben hier goed in. De beste. Dit is wat ik doe. Ik ben geboren voor momenten als deze!”
En hij mag. Alles op alles zet hij om als eerste het nieuws te brengen. Hij maakt tactische overwegingen, kiest voor de langere, vlakke weg, rent sneller dan ooit en komt als eerste aan bij het paleis. Zonder te rusten vindt hij zijn weg naar de koning waar hij vertelt: “U heeft gewonnen!”. Maar dan… op het moment suprême, wanneer de koning vraagt naar zijn zoon, draait Ahimaaz om de boodschap heen. Hij vertelt van de overwinning, maar niet over de dood van de zoon. Op het moment dat het ertoe doet, mist deze man – die doet waarvoor hij geboren is: rennen met een boodschap – zijn doel. Hij faalt.
Jij en ik zijn geboren om Gods grote werken zichtbaar te maken op aarde. Om te rennen tot Zijn eer met de boodschap van Zijn genade. In ons doen en laten, in ons team, op het veld, in onze relaties. Met alles wie we zijn geven we God eer. Maar, op het moment dat het erop aankomt, vertellen jij en ik dan over de dood van de Zoon?
“Hij vertelt van de overwinning maar niet over de dood van de Zoon”
Een bemoedigende blog van directeur Wouter de Vos van Athletes in Action.
