Na een reis van 35 uur zijn we weer thuis in Korce, en dat voelt goed. Dinsdag rond twaalf uur namen we afscheid in Nunspeet en vertrokken in een luxe BMW richting vliegveld Weeze, bij Nijmegen. Een koffer met boodschappen was te zwaar, waardoor we de vracht moesten herverdelen. Ingecheckt, door de douane, naar het vliegtuig gelopen en ingestapt. De lego bouw app voor de kinderen op de nieuwe tablet, bood uitkomst tijdens de vlucht en het achterbuurjongetje speelde met Silas en zijn duplo. 

169-IMG_7659
onderweg lol maken met elkaar

In Thessaloniki werd door vrienden onze eigen auto voorgereden en alle koffers pasten gelukkig in de auto. We vielen met onze neus in de boter vanwege de verjaardag van één van hun kinderen en kregen een soepie en appeltaart! Super.

’s ochtends vroeg hebben we nog even langs het strand gebanjerd en lunchten in de zon met 19 graden.

Rond 14:00 uur vertrokken we via B-wegen naar de grens. Dit omdat er veel boeren en trekkers op de route stonden en we verwachten dat er veel oponthoud zou zijn door boze boeren. Ook op die wegen moesten we regelmatig omrijden van de politie. We tankten na 200 km opnieuw de auto vol en kochten nog boodschappen bij de Duitse supergigant en dineerden op de parkeerplaats met een croissantje.

Hup de auto weer in, over de pas bij Florina (= skigebied, waar de vrachtwagen vorig jaar vastzat) maar voor de grens ging het mis. We waren nummer tien in de rij, maar de boeren hielden lang twee uur de grens geblokkeerd. Andere ongeduldige Albanezen haalden ons in en ruim twee uur later konden we doorrijden naar de grens. waar we een uurtje later doorheen waren. Het valt ons op dat de Griekse grenscontrole altijd veel chaotischer en onvriendelijker is dan de Albanese. Rond 22:30 waren we ein-de-lijk thuis.

Reageren