Aan de kinderen lezen we het boek voor ‘Ik en de rovers’. Een dol dwaas fantasierijk boek waarin wegpiraten per ongeluk een meisje kidnappen en allerlei gekke avonturen beleven. Halverwege het boek wordt het smakelijk spel chocolade zessen beschreven. Dat moesten we vandaag als gezin natuurlijk even uitproberen. (en ik kon het niet laten het te delen). 

Benodigdheden: Een dobbelsteen, een reep chocola (op kamertemperatuur, niet koelkastkoud) en net zoveel vorken als er spelers zijn.

Zo begint het: de verpakking van de reep wordt geopend, de chocola blijft op de verpakking liggen en iedere speler krijgt een vork. Dan wordt de dobbelsteen geworpen. De jongste speler begint. Degene die een zes werpt, pakt zijn vork vast in de hand die het minst sterk is. (dus niet met de hand waar je normaal gesproken mee eet of schrijft.) en breekt daarmee een stukje van de reep. De stukjes die hij af weet te breken en naar zijn mond weet te brengen, mag hij opeten. Je mag je handen niet gebruiken. De hand waar je normaal mee eet of schrijft moet op je op je rug houden. (als er een speler bij is die niet kan schrijven of nog maar net heeft geleerd met een vork te eten of die niet weer hoe je een vork gebruikt, kan voor die persoon een aparte regel in het leven worden geroepen.)

De belangrijkste regel: degene die chocolade aan het eten is moet de andere pesten door de hele tijd kreunend van genot te roepen hoe lekker de chocola smaakt.

De op een na belangrijkste regel is: terwijl degene die de chocoladezes heeft geworpen aan het genieten is dobbelen de anderen als een stel gekken verder om ook een zes te krijgen. Zodra iemand een zes werpt, moet degene die chocola aan het eten was METEEN, echt onmiddellijk ophouden met eten, want de eetbeurt gaat nu over op degene die een zes geworpen heeft. En die moet vervolgens ook gaan kreunen en roepen hoe lekker de chocola zijn die de vorige speler had afgebroken maar nog niet heeft opgegeten. Het spel gaat net zolang door tot de chocola op is of totdat de spelers er genoeg van hebben.

Over de hoeveelheid chocola nog dit: De eerste keer dat we het spel speelden duurde het drie uren voordat we er genoeg van hadden; een reep melk, een reep puur en eentje met hele hazelnoten. Vooral de laatste vulde heel erg; bovendien was het moeilijk die met de vork te eten vanwege de ronde noten.”

Ik en de Rovers – Siri Kolu – zilveren griffel 2012 – € 15,95 – isbn 978 90 257 5055 8 – 240 blz.
Op een hete zomerdag wordt de tienjarige Roos per ongeluk gekidnapt uit de auto van haar ouders door de familie Rover. Normaal gesproken steelt de bende van Karel Rover alleen Barbies, tijdschriften, snoep en andere spullen, maar Roos werd het slachtoffer van een impulsoverval. Aanvankelijk reageert Roos
geschrokken, maar al snel went ze aan het vrije leventje bij de Rovers en draagt ze haar steentje bij door het smeden van plannen en het optekenen van nieuwe regels.