Ze noemen elkaar ‘Scheet’. De twee vijftigers die het roer omgooien, Rotterdammers met een schorre stem die onvoorbereid naar de overkant van de oceaan een golfbaan beginnen op Bonaire. De Ik vertrek-aflevering is al wat ouder en beslaat een periode van drie jaar, maar wat een tegenslagen maken ze mee. En bovenal, hoe verwerken ze dit en toch gaan ze stug door.

Een opsomming van wat ze meemaken: Een huis wat niet in de container past, dus ‘doe er maar een containertje erbij’. Hun opgebouwde huis wat verplaatst moest worden. Financiele risico investeringen, zeven jaar procederen tegen de politie voordat er een letseluitkering kwam, opengebroken container met gestolen spullen en uiteraard vergunningen die zeer moeizaam tot stand komen.

Hou vol
Het bijzondere is dat ze hun eindplaatje voor ogen houden. Elkaar vasthouden en opbeuren, doorpakken, niet zeuren en ook een instelling hebben dat elke dag weer nieuwe mogelijkheden geeft. Ze zijn visionair en uber optimist; Wie begint er een golfbaan op een 30 graden eiland en in een branche waar ze helemaal niets vanaf weten. Het motto van Hans is:

“En als het vandaag niet goedkomt, dan komt het morgen wel”

Deze aflevering (en de vorige) was wel honderd procent ‘Ik vertrek-bankgenieten’ van andermans problemen in het buitenland. Desondanks maken ze ook gebruik van het programma en komen er zelfs toeristen die met hen op de foto willen. Lees hoe het nu met ze gaat.