Jaap was met zijn vrouw een blokje om aan het wandelen. Ze werden ingehaald door een ander echtpaar uit de buurt, die hij een beetje kende. Hij groette netjes en vroeg daarbij hoe het ging. De man van het echtpaar, Harm nam het woord en zei dat hij al een half jaar niet meer werkte omdat hij keelkanker had en uitzaaiingen in zijn lymfeklieren die nu werden onderzocht. De toekomst was onzeker en door corona zat hij heel veel noodgedwongen thuis. Jaap sprak bemoedigende woorden en zei dat hij christen is en gelooft in een God van genezing en herstel. Harm geloofde ook, maar ging niet meer naar de kerk. Jaap kreeg sterk het verlangen om te bidden voor Jaap en zijn vrouw en vroeg of dat mocht. Dat mocht wel, veronderstellend dat dat thuis zou gebeuren na de wandeling, maar Jaap vroeg of het nú mocht. Hij had nog nooit op straat zo spontaan gebeden, maar deed wat ‘op zijn hart lag’. Zo gezegd zo gedaan en steeg er een gebed op bij de lantaarnpaal. Een bijzonder blokje om, die zo moest wezen.

Dit verhaal wil ik als bemoediging delen!

Foto pexels.com