Aan het einde van het jaar worden er veel terugblikken gegeven. Ik geloof dat het goed is om niet door te stomen met de TV aan op oudejaarsavond, maar om persoonlijk terug te blikken en vooruit te kijken met dierbaren om je heen. Om vanavond goede gesprekken te hebben met Fran(ien (mijn vrouw) heb ik alvast een digitale terugblik gemaakt naar aanleiding van een selectie van uit de 154 blogs van 2015.
januari 2015
Het jaar 2015 begon in de ruststand in Duitsland. Een kapotte Toyota zorgde ervoor dat de emigratie-reis van NL naar ALB wat langer duurde. Na een aantal etappes kwamen we op 5 januari aan in Korce, Albanië. Wat was het koud! De waterleiding sprong in ons huisje en dat was de druppel om op zoek te gaan naar een nieuw huis, die we wonderwel snel vonden. Hoewel de eerste weken een beproeving waren, waren we erg blij met onze spulletjes en keken terug op een goede verhuizing. Ondertussen beklom ik een besneeuwde bergtop en maakte kennis met de Albanese cultuur. De oudste twee begonnen met thuis onderwijs en Elias kreeg Engelse les.
februari 2015
De eerste maanden waren wennen, wennen aan de kerk en wennen aan de kou en sneeuw. We leerden een Engels echtpaar kennen dat een zinvolle besteding gaf aan hun sabbatical. Uit Nederland ontvingen we nieuws, wat het delen waard was, zoals de unieke wieg die ik gemaakt had van de tuinset van de buren en de geschiedenis van mijn overgrootvader die als predikant zijn pastorie met prikkeldraad omgaf. Het huurhuis richtten we verder in en ik maakte een baobab boom lamp van karton.
maart 2015
Efra:m ging voor het eerst naar de Albanese kleuterschool en El:as tekende de sterren van de hemel, later het jaar ging hij op tekenles. Er was nog steeds sneeuw en een hulptransport kwam vast te zitten op een Griekse bergpas. Fran(ien kwam ook vast te zitten, maar dan in een Albanese lift. We vernamen het verschrikkelijke verhaal dat een Albanees meisje van twaalf jaar zwanger geworden was door verkrachting. Haar ouders accepteerden het kind niet, zodat ze er alleen voor stond. Wij waren enorm bewogen met deze twee kinderen en openden ons huis. Gelukkig mocht ze na veel gesprekken toch weer thuis wonen en maken beide kinderen het nu naar omstandigheden goed.
april 2015
De sneeuw verdween nu echt door de kracht van de zon. Christus, Gods Zoon overwon de dood en Zijn overwinningslicht scheen, wat we vierden tijdens pasen hier en in Nunspeet. De bloesem verbloemt de armoede en ik schreef een aangrijpende blog hierover. Gelukkig startte een voedselbank in Korce tegen armoede in Albanië (500.000 Albanezen leven van 1 euro per dag) en schreef ik een blog over de vluchtelingenstroom die enorm aanzwol. Silas speelde lekker met autootjes en we vierden op koningsdag dat we tien jaar getrouwd waren.
mei 2015
Mei begon net als in januari met autopech. Dit keer niet door mezelf, maar doordat iemand een 300-euro deuk in onze geparkeerde auto had gereden. Met deuk gingen we op vakantie naar het prachtige eiland Thassos en las ik een inspirerend boek van de Marktplaats oprichter. We vierden een (minion)feest omdat Efra:m vijf jaar werd en op afstand waren we blij met mijn ouders die 35 jaar officieel bij elkaar waren. Mijn broer en aanstaande schoonzus kwamen 36 uur op bezoek. Ik schreef twee blogs over schrijnende situaties hier en deed een oproep om te geven voor het straatkinderproject wat 1000 euro opleverde! Een handgeschreven briefje van een negenjarig kind veroverde ons hart. We deelden rozen uit, uit onze tuin en ontdekten vier soorten montertjes in huis, en dan bedoel ik niet onze kinderen.
juni 2015
1 juni is het kinderdag in Albanië, een feestdag vol activiteiten voor de kids. Het schoolreisje naar het buitenland (Ohrid) vonden de kinderen ook erg leuk. Net zoals kersen rapen in de tuin van de buren, terwijl ik met de kettingzaag rondloop. Ik deed een klein experimenteel zandbak projectje en leerde de Albanese (werk)cultuur beter kennen en stippelde een Albanië Experience reis op. (Je kan nog steeds mee in mei 2016)
juli 2015
In juni beklom ik de berg Gramozit (2200 meter) en faalden we helaas met de zindelijkheidstraining van S:las. Het klaslokaal onderging een metamorfose en werd een logeerkamer, inclusief bananendozen-bed. Mijn ouders kwamen 2,5 week over en we genoten van elkaars aanwezigheid, maar ook van het maken van ruim honderd papier-briquetten, die warmte geven in de winter.
augustus 2015
We genoten van de Albanese natuur, onder andere via 3 vader-zoon avonturen, een kloof wandeling en ontbijt bij het kruis. Tegelijkertijd ergerden ik me enorm aan de plastic rotzooi in het Albanese landschap. Een Engelse en Nederlandse groep stak de handen uit de mouwen en ik hielp bij de transformatie van een appartement. Ik bevroeg mezelf over ‘later als ik groot ben’. Zo wil ik nog steeds de salto kunnen en met Franc:en op de tandem de wereld rond.
september 2015
De septemberklapper was natuurlijk het verrassingsbezoek van Fran(ien aan 0031. Ik vermaakte de jongens hier prima, leerde Maarten kennen en maakte straatkunst. Ik kwam erachter dat ik mijn talenten 15 jaar geleden al inzette. We maakten kennis met de prikkeldraad knots en het verhaal van de twaalf discipelen die eieren legden, het delen waard.
oktober 2015
In oktober werd de thuisleerkracht in het zonnetje gezet, vonden we veel fossielen (en zijn nog steeds op zoek naar een fossiel deskundig), bestond het meisjes-safe house tien jaar en bezochten we een opbouwende conferentie. We kregen een nieuw wandschilderij en de jongens ontvingen flessenpost terug.
november 2015
In november kregen we voor de derde keer PH’ers op bezoek die mooie foto’s maakte van onder andere de herfst in Korce. We zochten een kampeer onderkomen voor de zomer van 2016 die we via social media snel vonden. We hadden bijna fik in huis en vierden samen onze 80e verjaardag! Sinterklaas en Thanksgiving vergeleek ik met elkaar. We hoorden over twee Albanese jongens die onschuldig elf jaar in de Turkse gevangenis moeten zitten en startten een schrijf actie. Qua fondswerving bereide ik me voor op drie kerstconcerten van Adrian Snell.
december 2015
Sinterklaas vieren we drie keer en ik zocht een nieuwe telefoon. Op 15 december overleed Fran(iens opa en ze besloot om niet naar de begrafenis in Nederland af te reizen. Via een interview met een psycholoog kreeg ik inzicht in de achtergrond van veel Roma-kinderen en verwonderde me over de Albanese cultuur. De kerk was uitbundig versierd en mijn favoriete kerstfilmpje kreeg een Albanese ondertitel. De nieuwsbrief kwam uit met daarin een creatieve fondswerving manier; een boeren- en schetenpotje. Tijdens de kersttournee van Arian Snell werd er ruim 6000 euro opgehaald en kocht ik in 0031 een nieuwe bril in twee uur tijd.
samenvattend
Terugblikkend en samenvattend is 2015 een bevlogen, intensief en bijzonder jaar voor ons geweest. We zijn God dankbaar voor de mooie momenten alleen en samen als gezin en voor zijn steun tijdens moeilijke momenten. De komende tijd zal ook duidelijker moeten worden waar ik mijn talenten en gaven beter kan inzetten. In augustus/september/oktober van 2016 hopen we als gezin samen Nederland voor een verlof periode te bezoeken.
